حضرت آیت الله جوادی آملی به موضوع «اصلاح عیب قبل از رسوا شدن» پرداختند و گفتند: « فرمود: تا نفس می‌کشی قبل از اینکه آن(عیب) تو را رسوا کند، این را تبدیل کن! می‌توانی به گُل تبدیل کنی. فرمود وقتی که آدم می‌تواند توبه کند، بگوید خدایا آمدم، نه رو به قبله می‌خواهد، نه آب توبه می‌خواهد، نه لفظ می‌خواهد؛ البته «أستغفرُ الله» و اینها مستحب است، اما آن اراده تخلّل ناپذیر خدایا آمدم؛ او قبول می‌کند…

معلوم نیست که عیب چه وقت آدم را رسوا می‌کند! چه بهتر که ما زودتر آن عیب را تصحیح کنیم، راه که برای ما باز است. از آن طرف هر سحر فرشته‌ها می‌گویند: «هل من تائبٍ؟ هل من داعٍ؟».کم نیست، اینها مأموران الهی اند. آیا کسی هست توبه کند، ما قبول کنیم؟ آیا کسی هست از ما چیزی بخواهد؟»